بررسی تاثیر استئارات ها بر مشخصات مکانیکی و دوام بتن

ورود آب و یون‌های مخرب همراه با آن به داخل بتن ازجمله مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده پایایی سازه‌های بتنی می‌باشند. استئارات‌های کلسیم و روی به‌عنوان در دست رس‌ترین مواد به‌دست‌آمده از اسیدهای چرب، قادرند با ایجاد یک‌لایه آب‌گریز در منافذ مویینه و تغییر در کشش سطحی دیواره این منافذ، سرعت انتقال رطوبت را به داخل منافذ مویینه بتن در شرایط عدم وجود فشار هیدرو استاتیک کاهش دهند. ازاین‌رو در مطالعه حاضر، اثر استئارات‌های کلسیم و روی به‌عنوان مواد افزودنی نم بند روی مشخصات مکانیکی و دوام بتن‌های رایج (با نسبت آب به سیمان 47/0) بررسی شده است. به همین منظور، استئارات کلسیم و استئارات روی به مخلوط‌های بتنی عادی و خمیرهای سیمان، اضافه شده و تأثیر آن‌ها روی ویژگی‌های بتن و خمیر تازه شامل کارایی و درصد حباب هوای بتن، زمان‌گیرش خمیر سیمان، مشخصه‌های بتن سخت‌شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی، جذب آب مویینه، جذب آب حجمی و مهاجرت تسریع شده یون‌های کلراید موردبررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که این مواد در غلظت نرمال و زمان‌گیرش خمیر سیمان استاندارد و همچنین درصد حباب هوای بتن تازه تأثیر محسوسی نداشته‌اند؛ اما نتایج آزمایش‌های بتن سخت‌شده نشان داد که با افزایش مقدار استئارات‌ها، جذب آب حجمی و مویینه بتن کاهش می‌یابد، به‌طوری‌که استئارات‌های کلسیم و روی در مقداری معادل 2 کیلوگرم در یک مترمکعب (5/0 درصد وزن سیمان)، جذب آب نیم‌ساعته و عمق نفوذ مویینه را به‌طور میانگین ۵۴% و ۲۵% نسبت به بتن کنترل کاهش داده‌اند؛ اما این مواد به دلیل عدم‌تغییر در ساختار منافذ مویینه بتن، باعث تغییر قابل‌توجه در مقاومت الکتریکی و ضریب مهاجرت تسریع شده یون‌های کلراید نشده‌اند.